[et_pb_section fb_built=»1″ _builder_version=»3.22″ global_colors_info=»{}»][et_pb_row _builder_version=»3.25″ global_colors_info=»{}»][et_pb_column type=»″″″″″″″″″″″″″″″″″″″″″″″=3. global_colors_info=»{}» custom_padding__hover=»|||»][et_pb_image src=»https://www.assitej.net/wp-content/uploads/logo-horizontal.jpg» align_tablet=»center» align_last_edited=»on|desktop»»»″″″″″ r»][/et_pb_image][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=»3.25″ global_colors_info=»{}»][et_pb_column type=»4_4″ _builder_version=»3.25″ personalizado|»padding=»| global_colors_info=»{}» custom_padding__hover=»|||»][et_pb_text _builder_version=»3.27.4″ global_colors_info=»{}»]
DÍA MUNDIAL DO TEATRO DA INFANCIA E A MOCIDADE 2019
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=»3.25″ global_colors_info=»{}»][et_pb_column type=»4_4″ _builder_version=»3.25″ custom»=»|||_padding global_colors_info=»{}» custom_padding__hover=»|||»][et_pb_text _builder_version=»4.14.8″ hover_enabled=»0″ global_colors_info=»{}» sticky_enabled=»0″]
Hoxe, 20 de marzo, a celebración de Día Mundial do Teatro para a Infancia e a Xuventude 2019 e ASSITEJ celebrarano coa maxia "Trae un neno ao teatro hoxe, trae unha nena ao teatro hoxe", lembrando o valor do teatro no desenvolvemento da infancia e da mocidade. Máis de 90 países uniranse.
O Día Mundial é unha campaña global. ASSITEJ conta con máis de 90 centros nacionais, así como redes profesionais con membros en 100 países.
VIDEO DE ASISTENCIA: vimeo.com/315004381
As faltas deste ano foron escritas por Joyee, de 8 anos, da India, e Jojo, de 11, de Australia. Os dous asisten á House of Muchness, en Brunswick, Australia. Non son escritores de renome, son só reflexos de nenos de lugares moi distintos. Na House of Muchness hai un ambiente onde os mozos poden pertencer a un colectivo e construír relacións sociais, expresións artísticas e atopar empresas creativas. Estas perdas son a transcrición dunha conversación co fundador e director artístico, Alex Walker.
A presidenta internacional de ASSITEJ, Yvette Hardie, de Sudáfrica, tamén escribiu unha mensaxe como todos os anos.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=»3.25″ global_colors_info=»{}»][et_pb_column type=»4_4″ _builder_version=»3.25″ custom»=»|||_padding global_colors_info=»{}» custom_padding__hover=»|||»][et_pb_image src=»https://www.assitej.net/wp-content/uploads/Sarafina_Candice-Yvette-only-for-WDT-3-768×509.jpg» align_tablet=»center»_editar=»onliner»_builder 23″ max_width=»40%» module_alignment=»center» global_colors_info=»{}» align_phone=»center»][/et_pb_image][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=»3.25″″ ____info=”_pb__image][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=»3.25″″″: type=»4_4″ _builder_version=»3.25″ custom_padding=»|||» global_colors_info=»{}» custom_padding__hover=»|||»][et_pb_text _builder_version=»3.27.4″ global_colors_info=»{}»]
MISSATGE DO DÍA MUNDIAL DE 2019 POR YVETTE HARDIE, PRESIDENTE DA ASEMBLEA
Vivimos nun mundo desgarrado pola división e a confrontación. Pola nosa banda, ao redor, atopamos líderes e estratexias co obxectivo de enfrontarse á xente en función da raza, a lingua, a cultura, a posición económica, o xénero, a orientación sexual, a lealdade a unha idea, a relevancia... Sei que todo o que facemos é humano foi aproveitado por algúns para xerar unha maior división e construír muros de odio máis altos. Deste xeito, ao parecer viraron a balanza cara ao concepto de Ubuntu, a ética africana que declara: "Eu son porque ti es" e "unha persoa é unha persoa a través das relacións con outras persoas".
Que podemos facer para reverter este mal abismal que lles están a causar aos nosos fillos e fillas e, de feito, aos nosos compañeiros?
Os nenos teñen que ser capaces de reunir momentos nos que se lles recorde o que comparten para poder apreciar as moitas realidades do que significa ser humano. Necesitan espazos que permitan explorar novas formas de pensar que desafíen estas narrativas de confrontación, nas que empatizan cos que máis se diferencian delas. Necesitan experiencias concretas de comuñón, comunitarias, que lles recorden a alegría e a beleza que ofrece o mundo.
ASSITEJ entende que o teatro ofrece múltiples vías de acceso a unha maior sensación de conexión cos demais e (o máis importante) cos nosos compañeiros.
Recentemente, o New Victory Theatre de Nova York publicará os resultados de cinco anos de estudo dos beneficios do teatro para nenos e mozos. Unha das leccións máis relevantes e inesperadas é que a exposición ao teatro ofrecerá a estes nenos unha maior esperanza de futuro. Os resultados serán contrastados nun grupo control no que quen non asistirá a representacións teatrais e obradoiros neste período manifestará unha percepción máis pesimista das súas posibilidades futuras en materia de estudos e oportunidades laborais.
Por que é tan importante a esperanza? A esperanza produce enerxía positiva que se traduce en confianza, forza de vontade, resistencia e, en definitiva, en accións concretas para marcar a diferenza na propia vida e a dos demais. Non todos necesitan esperanza.
Por iso, comprometémonos a achegar ao teatro un neno ou mozo que deberá reunir os apoios necesarios para garantir que todos os nenos e nenas teñan acceso ás artes e ao teatro, independentemente das súas graves circunstancias persoais e sociais. E como os que traballamos no sector, apostamos por ofrecer experiencias de calidade que cambien a forma en que as xeracións máis novas perciben o mundo: tanto polo ben do mundo de hoxe como para o futuro.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=»3.25″ global_colors_info=»{}»][et_pb_column type=»4_4″ _builder_version=»3.25″ custom»=»|||_padding global_colors_info=»{}» custom_padding__hover=»|||»][et_pb_image src=»https://www.assitej.net/wp-content/uploads/Joyee-.jpg» align=»center» align_tablet=»center» align_last_edited=»en-color_desktop»»=3. align_phone=»center»][/et_pb_image][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=»3.25″ global_colors_info=»{}»][et_pb_column type=»4_4″ _builder_version=»|3.25″ custom»|»_padding=»3.2| global_colors_info=»{}» custom_padding__hover=»|||»][et_pb_text _builder_version=»3.27.4″ global_colors_info=»{}»]
ALEGRÍA FALTA (8 ANOS)
Todo está relacionado co teatro. Acabei nun lugar onde o teatro era moi especial. Á India.
E aínda que estaba nun orfanato, sabía que alí era importante o teatro. Miña nai forma parte do teatro. Eu formo parte do teatro. Faig House of Muchness, que é un tipo de teatro... temos espectáculos. Cousas coma esta. Todos os nenos teñen dereito a facer cousas divertidas, como House of Muchness. Tamén fago Bollywood porque é do noso país.
Todo é teatro. É difícil de explicar. Non tentaría explicarllo a quen non o entende, simplemente levaríallo, ensinaríallo e despois verían ao compañeiro.
O teatro es ti. Todo o que fas é teatro. Todo o que te rodea é teatro. Vostede é teatro. Todo o teu traballo xuntos no teatro. Para facer un gran espectáculo. E este espectáculo é a túa vida.
Non habería imaxinación sen teatro. A xente non podería ser a súa parella. Sen historias, todo o mundo sempre o odiaría. Estarían un pouco tristes, non se sentirían mellor. Sería coma a lúa. Ninguén podía comunicarse cos demais con grandes barras.
Se non tes imaxinación... ben, o único que pode solucionar isto é o teatro. Faiche aprender cousas. Podes ensinarme cousas sobre o amor. Como podemos miralo de diferentes xeitos? E como persoas diferentes que quizais non saben se poden amarse... ben, si que poden. Se é unha historia moi boa, podemos cambiar as nosas débedas. O teatro é especial, é bo e bonito. Debemos sentir todos os sentimentos: se un espectáculo nos fai sentir tristes, tamén debemos facernos sentir esperanza... que despois poida pasar algo bo. O case sempre pasa.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=»3.25″ global_colors_info=»{}»][et_pb_column type=»4_4″ _builder_version=»3.25″ custom»=»|||_padding global_colors_info=»{}» custom_padding__hover=»|||»][et_pb_image src=»https://www.assitej.net/wp-content/uploads/Jojo.jpg» align=»center» align_tablet=»center» align_last_edited=»on|desktopversion»»_3_2″desktop=»»_3_2″desktopversion _phone=»center»][/et_pb_image][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row _builder_version=»3.25″ global_colors_info=»{}»][et_pb_column type=»4_4″ _builder_version=»3.25″ personalizada|»padding=»3.25″ global_colors_info=»{}» custom_padding__hover=»|||»][et_pb_text _builder_version=»3.27.4″ global_colors_info=»{}»]
JOJO MISS (11 ANOS)
Teño 11 anos e son disléxico. Son unha persoa que di algunhas tonterías. Quero que a xente me entenda como son. Quero ser parte de algo. Son unha persoa que quere cambiar o mundo. Formo parte do Partit dels Nens, que trata de nenos, ideas e política nun espectáculo de teatro. Podería comezar a cambiar o mundo deste xeito.
O teatro é importante porque conta historias. As historias ensinan a xeracións e xeracións de persoas o que está a suceder. De onde veñen, por que están aquí e que fan aquí? Cousas que necesitamos saber. Así é como a xente e os fans poden entenderse.
O meu primeiro concerto ía ser un festival de música en Adelaida cando estaba coa miña nai. A primeira representación de teatro que recordo foi unha ópera. Porque a cociña de Roger é cantante de ópera. Roger era o meu paxaro.
Encántame o teatro no que tes que usar a túa imaxinación, a túa propia imaxinación, que é diferente á dos demais. Este teatro no que as cousas son difíciles de ver ou non hai, hai que imaxinalas. Invéntaos. Axudarei a velos con claridade. Pero a xente pode ter unha historia ou imaxes diferentes sobre a súa gorra en comparación coa que teñen sobre a miña gorra.
Se non levas aos nenos ao teatro, o teatro rematará contigo. O teatro ensina vidas, razas e almas en acción. Se trouxeses un neno ao teatro, un neno pequeno, non llo explicaría nin lle diría que facer. Gustaríame que me vexas e despois mo explicases.
Se me dis que non podo ver máis teatro, estaría triste, enfadaríame.
Se non viches algunhas das cousas que vin no teatro, non sería eu.
Gústame estar aquí.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
