O Don Duardos (1978–1979) de Carmen Martín Gaite está baseada na Traxicomedia de Don Duardos (1522?) de Gil Vicente (1465-1536?), quen se inspirou á súa vez no Primaleon, unha novela cabaleiresca do século XVI. O protagonista, don Duardos, príncipe de Inglaterra, chega á corte do emperador Palmerín para desafiar ao seu fillo Primaleón. Ao ver á irmá do seu adversario, a infanta Flérida, don Duardos namórase dela e, disfrazado de xardineiro, consegue permanecer ao seu carón, traballando como xardineiro na horta real ata que consegue conquistala sen revelar a súa verdadeira identidade. Grazas aos consellos e poderes máxicos de Olimba, un mago protector, Don Duardos conquistará o amor da Infanta, superando ata as aparentes barreiras sociais que existen entre eles. Flérida, pola súa banda, terá a coraxe de abandonar o seu reino para embarcarse co heroe nunha viaxe cara ao descoñecido.

Aínda que a obra xira arredor das aventuras de Don Duardos Para conquistar o amor de Flérida, Olimba emerxe como o "segundo protagonista". Así o quixo recrear Martín Gaite. Ela é a que realmente tira dos fíos da trama. Aínda que está namorada de don Duardos, renuncia ao amor para cumprir con integridade a súa misión de musa e protectora da protagonista. Olimba atopa a felicidade axudando e aconsellando a Don Duardos, revelándose como unha heroína independente capaz de eclipsar as calidades do heroe coa súa sabedoría, madurez e forza moral.